Ζώα σε παροιμίες και ρήσεις

Πολλά μπορούν να βρεθούν στο λεξικό "άνθρωποι από το δάσος". Μερικές φορές η προέλευσή τους είναι ευδιάκριτη. Άλλοι απαιτούν κάποια προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσουν. στη γενεαλογία του τρίτου, μόνο ένας ειδικός μπορεί να καταλάβει. Όμως τα ζώα όχι μόνο πυκνοκατοικούσαν το λεξιλόγιό μας, αλλά είναι και οι πρωταγωνιστές πολλών, αν όχι περισσότερων, λαϊκών γρίφων, παροιμιών και ρημάτων, χωρίς τα οποία μια φωτεινή, εικονιστική ομιλία είναι αδιανόητη.

Εδώ είναι μερικά αινίγματα που λαμβάνονται τυχαία από το λεξικό του V.I.Dahl:

"Η κότα κάθεται σε χρυσά αυγά και η ουρά της είναι ξύλινη." (Τηγάνι με κάρβουνο και τηγάνι.)
"Η μαύρη αγελάδα κατέκτησε ολόκληρο τον κόσμο." (Νύχτα.)
"Το μικρό σκυλί φροντίζει ολόκληρο το σπίτι." (Κλειδαριά.)
"Ένας κριός πολέμησε με μια κατσίκα, το νερό και η άμμος έγιναν λάσπη." (Ανακατέψτε το λάδι.)
"Ένα κοτόπουλο με μια κορυφή, αλλά ένα τόξο για όλους." (Διανομέας νερού.)
"Σέρνουν ένα γουρούνι και λινάρι μέσα από ένα άλογο και μια αγελάδα." (Το λίκνισμα των μποτών.)
"Υπάρχει ένας αγριόχοιρος, τα βαρέλια είναι ραμφισμένα." (Σπίτι, παράθυρα.)

Ο διάσημος Ρώσος συγγραφέας και εθνογράφος S. V. Maksimov έγραψε: "Το ζωικό βασίλειο έχει δώσει πολλές ομοιότητες κατάλληλες για παροιμιώδεις εκφράσεις και φτερωτές λέξεις." Ας θυμηθούμε τουλάχιστον μερικά από αυτά:

"Να φοβάσαι τους λύκους - μην πας στο δάσος"
"Μόνο σαράντα μύγες ευθεία μπροστά"
"Η λέξη δεν είναι σπουργίτι, αν πετάξει έξω, δεν θα την πιάσεις"
"Όπου ένα άλογο με οπλή - υπάρχει καρκίνος με νύχι"
"Αυτός είναι ο λόγος που ο λούτσος είναι στη θάλασσα, έτσι ώστε ο σταυρός να μην πέσει"
"Ούτε χουμ, ούτε μοσχάρια"
"Η χήνα δεν είναι φίλος του χοίρου"
"Το κουνούπι δεν θα υπονομεύσει τη μύτη"
"Κάθε κρίκετ ξέρει τα έξι σου"
"Τα δάκρυα του ποντικιού θα ρέουν στη γάτα"
"Όταν ο καρκίνος σφυρίζει στο βουνό"
"Το σαλιγκάρι βόλτες, κάποια μέρα θα είναι"
"Το γεράκι φιλούσε το κοτόπουλο μέχρι το τελευταίο φτερό"
"Καλύτερα ένα πουλί στο χέρι από μια πίτα στον ουρανό."

Η τελευταία παροιμία έχει, παρεμπιπτόντως, ενδιαφέρουσες αναλογίες:
"Καλύτερα ένα σπουργίτι στο χέρι από ένα γεράκι σε σκύλα" (Πολωνικά)
"Καλύτερα ένα αυγό σήμερα από ένα κοτόπουλο αύριο" (Ιταλικά)
«Καλύτερα ένα περιστέρι σήμερα από ένα παγώνι αύριο» (αρχαία Ινδιάνα).

Παρηγορώντας έναν φίλο που έκανε ένα εντελώς συγγνώμη λάθος, λέμε: «Μην θλίψεις, το άλογο έχει τέσσερα πόδια, αλλά σκοντάφτει». Έχοντας πετύχει κάτι παραπάνω από ένα μέτριο αποτέλεσμα, διαβεβαιώνουμε τον εαυτό μας ότι «δεν υπάρχει ψάρια και καρκίνος». Επιπλήττουμε για την απληστία: "Αν κυνηγήσετε δύο λαγούς, δεν θα πιάσετε ούτε ένα." Διδάσκουμε να διατηρούμε αντοχή και υπομονή: «Και διδάσκουν την αρκούδα να χορεύει». Καταδικάζουμε ειλικρινά την υποκρισία και την υποκρισία, λέγοντας: "Ο λύκος λυπάται τη φοράδα, άφησε την ουρά και τη χαίτη του" - ή απλά αναφέροντας "δάκρυα κροκοδείλου".

Υπάρχουν πολλές παροιμίες και ρήσεις στις οποίες τα ζώα λειτουργούν ως χαρακτήρες σε άλλες γλώσσες. Θα περιοριστούμε εδώ σε μερικά μόνο παραδείγματα:
"Καλύψτε το άλογο πίσω από το καλάθι"
«Όπου η αλεπού και ο λαγός εύχονται ο ένας τον άλλον καληνύχτα» (Γερμανικά)
"Cluck χωρίς να γεννήσεις ένα αυγό"
"To whitebird" (Ισπανικά)
"Προσποιηθείτε ότι είστε μια νεκρή γάτα"
"Σώστε μια αίγα και λάχανο"
"Αν δεν υπάρχει λύκος, τότε υπάρχει γκρίζος σκύλος" (Ιταλικά)
"Σαν πάπια σε καταιγίδα", "Πώς πετάει ένας κόρακας" (Αγγλικά).

Σας ευχόμαστε επιτυχία στην επιχείρησή σας, ο εκπρόσωπος της αφρικανικής φυλής Shilluk θα πει: "Kwomi omul yi tvol", που σημαίνει: "Ένα φίδι θα σέρνεται στην πλάτη σας." Η ευχή μπορεί να μην φαίνεται πολύ ευχάριστη, αν δεν ήταν για το αυτονόητο για το Shilluk το τελευταίο, παραλειφθέν μέρος: "χωρίς δάγκωμα, χωρίς πρόκληση βλάβης."

Οι φτερωτές λέξεις και εκφράσεις είναι κοντά στις λαϊκές παροιμίες και τις ρήσεις: "περιστέρι της ειρήνης", "λύκος με ρούχα προβάτων", "βουνό γέννησε ποντίκι", "αποδιοπομπαίος τράγος", "τραγούδι κύκνου", "δυσαρέσκεια", "τρεις φάλαινες" κ.λπ. ιδ. Στην πραγματικότητα, όλη η διαφορά τους από τη λαογραφία είναι λίγο πολύ ακριβής διεύθυνση και ημερομηνία προέλευσης. Για παράδειγμα, ο συγγραφέας της γνωστής έκφρασης "Εδώ είναι ο θάνατος του σκύλου" ήταν ο Γερμανός Κόμης Wangijnheim, ο οποίος ζούσε στη Θουριγγία τον 17ο αιώνα.Κατά τη διάρκεια του εσωτερικού πολέμου, ο σκύλος Stutzel χρησίμευσε ως σύνδεσμος με το πολιορκημένο κάστρο. Ο σκύλος έπεσε στα χέρια του εχθρού. ο ευγνώμων έθαψε τον πιστό αγγελιοφόρο στο κληρονομικό πάρκο, και σε μια πέτρινη ταφόπλακα έγραψε τις λέξεις που αργότερα έγιναν φτερωτές: «Εκεί είναι ο τάφος του σκύλου».

Όποια γλώσσα κι αν πάρετε, όποιο λεξικό ανοίξετε - σε οποιοδήποτε από αυτά είναι εύκολο να βρείτε καθαρά ίχνη αιώνων επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπου και άγριας ζωής. Λέξεις-εικόνες, φράσεις-μεταφορές, που συλλέγονται σε αυτήν την επικοινωνία, διακοσμούν την ομιλία μας, καθιστώντας την πιο συναισθηματική, φωτεινότερη, πιο πολύχρωμη. από την άλλη πλευρά, όλοι τους στο σύνολό τους αντιπροσωπεύουν, όπως ήταν, ένα θαυμαστό μνημείο για τους πλανητικούς γείτονές μας - εκείνους που τρέχουν, πηδούν, σέρνονται, κολυμπούν και πετούν.

Krasnopevtsev V.P.

Παρόμοιες δημοσιεύσεις

Ζώα σε γεωγραφικό χάρτη

Ζωντανά αξιοθέατα

Κίνδυνος στο δάσος